Verkenning van economische paradigma's in beleidsoverwegingen. Interviews onder beleidsmedewerkers in het duurzaamheidsdomein
report
Uit de Klimaat- en Energieverkenning van 2024 en de Integrale Circulaire Economie Rapportage blijkt dat het onwaarschijnlijk is dat Nederland de klimaat- en circulariteitsdoelen van 2030 zal halen (ICER; PBL, 2025; KEV; PBL et al., 2024). Zowel uit de KEV als de ICER volgt dat er meer maatregelen nodig zijn om de klimaat- en circulariteitsdoelen te halen. Welke beleidsmaatregelen overwogen worden om de doelen te bereiken wordt mede beïnvloed door heersende paradigma’s. Een paradigma is “het gedeelde idee in de hoofden van de samenleving, de grote onuitgesproken aannames, of de diepste set van overtuigingen over hoe de wereld werkt” (Meadows, 2008, p. 162-163). In andere woorden, een paradigma is een bril waarmee iemand naar de wereld kijkt. Beleidsmedewerkers kijken, net als andere burgers, naar de wereld vanuit bepaalde paradigma’s. Wat hen onderscheidt, is dat zij direct betrokken zijn bij het ontwikkelen van beleid. Hun wereldbeeld – gevormd door onderliggende aannames en overtuigingen – speelt een cruciale rol in hoe zij beleid overwegen en vormgeven. Deze ‘bril’ waarmee zij naar de werkelijkheid kijken, is vaak impliciet, maar beïnvloedt sterk welk beleid wel of juist niet in beeld komt. Door inzicht te krijgen in de paradigma’s van waaruit beleidsmedewerkers redeneren, wordt duidelijker hoe breed of beperkt hun overweging van beleidsopties is. Daarom is het voor de vraagsteller, het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, waardevol om te weten vanuit welke paradigma’s beleidsmedewerkers denken over beleid. Dit onderzoek richt zich daarom op de volgende vraag: vanuit welke paradigma’s benaderen beleidsmedewerkers klimaat- en circulariteitsbeleid?
Topics
TNO Identifier
1016281
Publisher
TNO
Collation
75 p.
Place of publication
Petten