Voedingswaarde van peulvruchteneiwit : II. onderzoek van erwtensoepen

article
1. Met ratten als proefdieren werd de netto eiwitbenutting en werkelijke verteerbaarheid bepaald van gekookte groene erwten, huishoudelijk bereide erwtensoep, fabriekmatig gedroogde erwtensoep en van combinaties van beide soorten erwtensoep met een nagerecht van griesmeelpudding. Van de complete maaltijden van de beide erwtensoepen met nagerecht werd het volledige aminozurenpatroon bepaald met kolomchromatografie en microbiologische methoden.
2. De aminozurensamenstelling va~ de beide volledige maaltijden vertoonde een grote overeenstemming. De maaltijd met gedroogde erwtensoep bevatte echter minder methionine en cystine dan de maaltijd met hui shoudelijk bereide erwtensoep.
3. De verteerbaarheid van alle onderzochte produkten was vrij hoog en vertoonde slechts geringe variaties (81-84).
4. De netto eiwitbenutting van huishoudelijk gekookte erwten, erwtensoep en erwtensoep met nagerecht was resp. 53, 50 en 54. Uit deze cijfers blijkt dat de eiwitten van de verschillende ingrediƫnten van erwtensoep (spek, aardappelen, melk, wortelen, prei, selderij, peterselie en uien) geen duidelijk aanvullende werking uitoefenen in combinatie met erwten. Fabriekmatig gedroogde erwtensoep had een betrekkelijk lage netto eiwitbenutting (39) die aanzienlijk verbeterd werd door combinatie met het nagerecht (58).
5. Methionine bleek het limiterend aminozuur te zijn van de beide complete maaltijden.
TNO Identifier
49740
Source
Voeding, 21(12), pp. 598-605.
Pages
598-605
Files
To receive the publication files, please send an e-mail request to TNO Repository.