Richtsnoer fecale incontinentie bij kinderen
article
Doel: Fecale incontinentie, het onvrijwillig verliezen van ontlasting in het ondergoed, is in de meerderheid van de gevallen een gevolg van langdurige o bstipatie. Indien kinderen met langdurige obstipatie niet tijdig worden begeleid en behandeld, is het risico aanwezig op fecale incontinentie en blijvende obstipatieklachten met de daarmee gepaard gaande psychische schade. Om deze reden is een richtsnoer voor signalering, begeleiding en behandeling in de eerstelijnsgezondheidszorg ontwikkeld.
Methode: Het richtsnoer fecale incontinentie is een stappenplan voor het begeleiden en behandelen van fecale incontinentie dat uitvoerbaar is in de jeugdgezondheidszorg en de huisartsgeneeskunde. In het stappenplan worden achtereenvolgens anamneselijsten en lichamelijk onderzoek, methode van toilettraining, het bijhouden van een dagboek, beweeg- en eetadviezen en het gebruik van laxeermiddelen beschreven. In het stappenplan is aangegeven wanneer verwijzing naar de huisarts of kinderarts of een speciaal behandelcentrum moet plaatsvinden. Conclusie: Met het richtsnoer kunnen kinderen met fecale incontinentie eerder worden opgespoord en behandeld, waardoor secundaire psychologische schade voorkomen kan worden.
Methode: Het richtsnoer fecale incontinentie is een stappenplan voor het begeleiden en behandelen van fecale incontinentie dat uitvoerbaar is in de jeugdgezondheidszorg en de huisartsgeneeskunde. In het stappenplan worden achtereenvolgens anamneselijsten en lichamelijk onderzoek, methode van toilettraining, het bijhouden van een dagboek, beweeg- en eetadviezen en het gebruik van laxeermiddelen beschreven. In het stappenplan is aangegeven wanneer verwijzing naar de huisarts of kinderarts of een speciaal behandelcentrum moet plaatsvinden. Conclusie: Met het richtsnoer kunnen kinderen met fecale incontinentie eerder worden opgespoord en behandeld, waardoor secundaire psychologische schade voorkomen kan worden.
TNO Identifier
996296
Source
JGZ Tijdschrift voor jeugdgezondheidszorg, 40(2), pp. 25-29.
Pages
25-29