RemBrand Fase 1 ; Niet harder rijden, maar voorkomen en slimmer bestrijden. Quick Research Scan naar een model voor de operationeleen maatschappelijke prestaties gericht op brandveiligheid

Brandveiligheid is een brede maatschappelijke verantwoordelijkheid die niet
exclusief aan te brandweer valt toe te bedelen. Op dit moment voorziet de Wet
Veiligheidsregio’s niet in een vorm van maatschappelijke verantwoording die
rekening houdt met zowel het blussen alsook het voorkomen, beperken en het
verkorten van de brand. Ook wordt er nog geen rekening houden met de
zelfredzaamheid van de burger. De enige vorm van kwaliteitsmeting van de
brandweer welke wel is vastgelegd in de Wvr is diens opkomsttijd in een beperkt
aantal gevallen.
De memorie van toelichting op de Wvr (MvT) laat zien dat de wetgever bij de
invoering van de Wvr een breed en divers takenpakket ter verbetering van de
kwaliteit van de brandweer voor ogen heeft gehad. Deze ambitieuze
kwaliteitsverbetering zou de gehele veiligheidsketen moeten omvatten.
Des te opvallender is het dat de wetgever het welslagen van zo een breed en
ambitieus takenpakket ter verhoging van de kwaliteit van de brandweer aan één
set operationele normeringen verwacht af te kunnen meten: opkomsttijden
(Artikel 14 lid 2 sub f). Daar enige toelichting ontbreekt valt niet te bepalen wat de
beleidslogica of afweging van de wetgever hierbij is geweest.
Hoewel de Minister in de handreiking naar de Veiligheidsregio’s1 begrip heeft
getoond voor het lange termijn spoor van de veiligheidsregio’s en de brandweer,
wil hij daar niet op vooruitlopen. Zo blijft de wet en de rol van opkomsttijd als
enige kwaliteitsindicator onverminderd van kracht.
---
Adviezen
TNO adviseert zowel de rijks- als de regionale bestuurders zich te beperken tot
het definiëren van de verwachte maatschappelijke impact en de beoogde
outcomes. Wij bevelen aan om de theoretisch doelen zoals gesteld in de MvT te
toetsen aan hun praktische inzetbaarheid en geschiktheid als outcome bij de
vulling van het Brandweermodel.
Voorts adviseren wij dat zowel de rijks- als regionale bestuurders het definiëren
van ondersteunende operationele meetcriteria en outputs als opdracht aan de
brandweer zelf geven. Mede om zo de administratieve lasten zo beperkt mogelijk
te houden alsook om draagvlak voor outputs, outcomes en impact bij de
brandweer te borgen. De uiteindelijke outputs dienen door het verantwoordelijke
regiobestuur formeel te worden bekrachtigd.
Wij raden de wetgever af om de vulling van het Brandweermodel, id est outcome
en output definities, op te nemen in de Wvr. Voor zowel het rijk, regiobestuurders
als de brandweer is het wenselijk om flexibel aan te kunnen sluiten bij de
dynamiek van de samenleving, het verschillend risicoprofiel van de regio’s en
technische en sociale innovaties.