Verschillen in de beheersbaarheid van vier- en zesbaksduwstellen
report
Naar aanleiding van een proefperiode met zesbaksduwvaart heeft de Tweede Kamercommissie voor Verkeer en Waterstaat aangedrongen op een nadere studie betreffende de veiligheid van de vaart met duwstellen. Eén van de door de Minister van Verkeer en Waterstaat toegezegde onderzoeken is door de Dienst Verkeerskunde aan het Instituut voor Zintuigfysiologie TNO opgedragen in de vorm van een simulatiestudie.
In deze studie wordt een vergelijking gemaakt tussen de beheersbaarheid van vier- en zesbaksduwstellen en de mentale belasting van duwbootkapiteins in beide typen duwstellen . De beheersbaarheid wordt opgevat als het vermogen van mens en schip een door de omgeving gestelde taak uit te voeren, zoals die wordt bepaald door de vaarweggeometrie, het scheepvaartverkeer, het weer en de waterbeweging. De mentale belasting wordt opgevat als de mate waarin het uitvoeren van de gestelde manoeuvreertaken aandacht vergt van de kapitein.
Uit de resultaten van deze simulatiestudie blijkt dat tot en met windkracht Bf 7 en met een bevaarbare rivierbreedte van 180 m, het varen met zesbaksduwstellen niet verschilt van vierbaksduwstellen. Een rivierbreedte van 150 m leidt bij hoge verkeersintensiteiten met zesbaksduwstellen tot afbreuk van het huidige veiligheidsniveau. Windkracht heeft nauwelijks invloed op het varen met duwstellen. Windkracht Bf 7 accentueert bij laag water met een bevaarbare breedte van 150 m voor zesbaksduwstellen de genoemde afbreuk. Beperkt zicht vermindert de beheersbaarheidsmarges voor beide duwstellen in gelijke mate.
De mentale belasting van de duwbootkapiteins verschilt niet bij het varen met vier- of zesbaksduwstellen. Zij kunnen, bij redelijk zicht, voldoende aandacht aan de manoeuvreertaak besteden.
In deze studie wordt een vergelijking gemaakt tussen de beheersbaarheid van vier- en zesbaksduwstellen en de mentale belasting van duwbootkapiteins in beide typen duwstellen . De beheersbaarheid wordt opgevat als het vermogen van mens en schip een door de omgeving gestelde taak uit te voeren, zoals die wordt bepaald door de vaarweggeometrie, het scheepvaartverkeer, het weer en de waterbeweging. De mentale belasting wordt opgevat als de mate waarin het uitvoeren van de gestelde manoeuvreertaken aandacht vergt van de kapitein.
Uit de resultaten van deze simulatiestudie blijkt dat tot en met windkracht Bf 7 en met een bevaarbare rivierbreedte van 180 m, het varen met zesbaksduwstellen niet verschilt van vierbaksduwstellen. Een rivierbreedte van 150 m leidt bij hoge verkeersintensiteiten met zesbaksduwstellen tot afbreuk van het huidige veiligheidsniveau. Windkracht heeft nauwelijks invloed op het varen met duwstellen. Windkracht Bf 7 accentueert bij laag water met een bevaarbare breedte van 150 m voor zesbaksduwstellen de genoemde afbreuk. Beperkt zicht vermindert de beheersbaarheidsmarges voor beide duwstellen in gelijke mate.
De mentale belasting van de duwbootkapiteins verschilt niet bij het varen met vier- of zesbaksduwstellen. Zij kunnen, bij redelijk zicht, voldoende aandacht aan de manoeuvreertaak besteden.
Topics
TNO Identifier
6683
Publisher
TNO
Collation
68 p. (incl. bijlagen)
Place of publication
Soesterberg S