Verminderde proprioceptie bij RSI
article
Langdurige statische spieractiviteit en schade aan spierweefsel veroorzaken accumulatie van metabolieten en elektrolyten waardoor nociceptorische zenuwen worden geactiveerd. Dit kan een feedbacklus initiëren, waardoor de spierspoelen in de spieren minder gevoelig worden voor veranderingen in spierlengte. Zo ontstaat een verminderde proprioceptie, die een minder efficiënte coördinatie tot gevolg kan hebben. Dit zou in precisietaken gecompenseerd worden door een hogere spieractiviteit (cocontractie) om de prestatie te handhaven, waarmee een vicieuze cirkel leidend tot rsi zou ontstaan. Literatuurstudie ondersteunt de veronderstelde relatie tussen vermoeidheid en verminderde proprioceptie als gevolg van een verminderde gevoeligheid van de spierspoel. Minder duidelijkheid bestaat er over de relatie tussen pijn en proprioceptie. In het algemeen leidt pijn tot een daling van spieractiviteit, die de veronderstelde vicieuze cirkel zou openbreken. Taakeisen, zoals benodigde precisie en werkdruk, kunnen deze aanpassing van spieractiviteit bij pijn echter inperken. Bij rsi of vergelijkbare aandoeningen van het bewegingsapparaat is weinig onderzoek gedaan naar veranderingen van de proprioceptie. Wel vormen min-der vloeiende bewegingen en grotere afwijkingen van opgelegde bewegings-trajecten een indirecte aanwijzing voor verminderde proprioceptie en wijst een verhoogde pendruk op een mogelijk compensatiemechanisme gepaard gaand met verhoogde spierspanning. Meer onderzoek naar proprioceptieveranderingen bij rsi-patiënten is noodzakelijk. Indien de theorie wordt bevestigd, zijn in de behandeling rsi-training van de sensomotorische koppeling en de coördinatie geïndiceerd.
TNO Identifier
278701
Source
Nederlands tijdschrift voor fysiotherapie, 117, pp. 49-53.
Pages
49-53
Files
To receive the publication files, please send an e-mail request to TNO Repository.