De invloed van werkeisen en hulpbronnen op uitputting en bevlogenheid
article
De kosten van psychosociale arbeidsbelasting in Nederland worden op 4 miljard euro per jaar geschat. Een goed inzicht in de werkkenmerken die uitputting en bevlogenheid (en daarmee samenhangend arbeidsongeschiktheid, ziekteverzuim en personeelsverloop) beïnvloeden is daardoor relevant. In dit onderzoek is via het JD-R-model (Job Demands-Resources-model) een additieve toetsing en een multiplicatieve toetsing uitgevoerd op een omvangrijke steekproef onder de Nederlandse beroepsbevolking. De onderzochte werkeisen (werkdruk, emotionele belasting, fysieke belasting, WTI en taakcomplexiteit) vertonen een significant positief hoofdeffect en de hulpbronnen (autonomie, ontwikkelingsmogelijkheden, werkzekerheid en steun van leiding en collega's) hebben een significant negatief hoofdeffect op uitputting. De hulpbronnen hebben een significant hoofdeffect op de bevlogenheid, maar de werkeisen niet. Bovendien heeft taakcomplexiteit, in tegenspraak met de verwachtingen, een positief effect op bevlogenheid. Uit het onderzoek kan niet worden afgeleid dat het multiplicatieve model een duidelijke meerwaarde bezit in vergelijking met het eenvoudiger additieve model. Er worden, zowel bij uitputting als bij bevlogenheid, slechts enkele significante dempende interactie-effecten gevonden. Wel blijken ook enkele interacties tussen werkeisen onderling en tussen hulpbronnen onderling significant (de zogenaamde versterkingshypothese). In plaats van uitputting wordt ook wel de term stress gehanteerd.
Topics
TNO Identifier
158995
Source
Tijdschrift voor arbeidsvraagstukken, 24(3), pp. 226-243.
Pages
226-243