De relatie tussen stroefheid en lateraal voertuiggedrag

De stroefheid is één van kentallen waarop een wegdekoppervlakte periodiek wordt beoordeeld. In de normstelling zijn hiervoor op statistisch onderzoek gebaseerde criteria vastgelegd. Binnen het project stroeftreid/veiligheid van de DWW wordt beschouwd of de huidige normstelling met betrekking tot de stroeflreid van wegdekken nog steeds voldoet of dat herziening van deze normen noodzakelijk is. Eén van de onderwerpen binnen het project betreft de vraag in hoeverre de in longitudinale richting gemeten stroefheidswaarde representatief is voor het laterale voertuiggedrag. In september en oktober 200I heeft TNO Wegtransportmiddelen hiervoor in opdracht van de DWW een verkennend experimenteel onderzoek uitgevoerd. Het onderzoek kan daarbij een opstap vormen om te komen tot deterministische modellen die het voertuiggedrag in bochten kunnen beschrijven op basis van de gemeten weg-oppervlakeigenschappen. Uit het uitgevoerde onderzoek is het volgende geconcludeerd: de laterale wrijvingscoëfficiënt in bochten lijkt niet volledig beschreven te kunnen worden door de huidige longitudinale stroefheidsmeting; voor de laterale wrijvingscoefficiënt is de interpretatie door beide in het onderzoek gebruikte banden (de ongeprofileerde PlARC-(meet)band en een geprofileerde commerciële band) kwalitatief gelijkvormig; de PIARC-band geeft de worst case situatie (van de ongeprofileerde band) goed weer. Vervolgstappen worden aanbevolen teneinde de gevonden resultaten beter te onderbouwen waarbij ook moet worden beoordeeld of het geconstateerde verval in de stroeftreid alleen een gevolg is van de polijsting of dat deze ook veroorzaakt wordt door een afname van de macrotextuur. Tevens verdient het de aanbeveling te overwegen om voor de beoordeling van bochten een laterale stroefheidsmeting toe te passen.