Aan deze notitie hebben bijgedragen: dr. Linda Battes (UWV), prof. dr. Cecile Boot (Amsterdam UMC), prof. dr. Niels Chavannes (LUMC), Gerben Hoogsteen (UWV), dr. Kees de Kock (huisarts), Jeroen Kemperman (Zilveren Kruis), dr. Tessa Kouwenhoven (Erasmus MC), dr. Giny Norder (Arbo Unie), prof. dr. Mattijs Numans (LUMC), Jurriaan Penders (Human Total Care). Onze leefomgeving is een belangrijke factor in de implementatie van leefstijlinterventies. Hoeveel we bewegen op een dag, wat we eten, hoe we ontspannen en hoeveel we slapen zijn belangrijke aspecten die meewegen in leefstijlgeneeskunde. Maar waaraan besteden we gemiddeld de meeste tijd per dag? Werk! Werk neemt dus een belangrijke plek in binnen ons dagelijkse leven en is daarom relevant om te betrekken bij de inzet en de implementatie van leefstijlgeneeskunde. De werkomgeving biedt niet alleen mogelijkheden voor preventie – belangrijk, want voorkomen is beter dan genezen –, maar bij uitstek ook om leefstijl gerelateerde ziekten te verminderen en met leefstijlinterventies te behandelen. Dat heeft niet alleen een effect op het verminderen van de ziektelast, maar ook op de arbeidsparticipatie van de werknemer met een chronische ziekte1. Mensen met een chronische aandoening zijn minder vaak aan het werk dan mensen zonder chronische aandoening. Bovendien ondervinden veel van de werkenden met een chronische aandoening grotere uitdagingen om hun werkritme vol te houden en ondertussen hun ziekte onder controle te houden1. Dit leidt tot meer verzuim3, meer bezoek aan de huisarts3, minder baan kansen1 en hogere zorgkosten3. Chronische aandoeningen op het werk zijn een groeiend probleem, voor zowel werknemers als werkgevers. Niet alleen omdat het aantal werkenden met een chronische aan doening naar verwachting de komende jaren verder zal stijgen, maar ook omdat het, vanwege de krapte op de arbeidsmarkt, belangrijk is deze werknemers te behouden. Het inzetten van leefstijl interventies in de werkcontext biedt kansen om hier wat aan te doen en kan bovendien op termijn enorm in ziektelast en (zorg)kosten schelen.