Tweede evaluatie Wet flexibiliteit en zekerheid

Tweede evaluatie Wet flexibiliteit en zekerheid

TNO Kwaliteit van Leven
Knegt, R.
Klein Hesselink, D.J.
Houwing, H.
Brouwer, P.

2007

In 1999 is de Wet flexibiliteit en zekerheid (‘Flexwet’) van kracht geworden. De wet beoogde dat meer flexibiliteit voor werkgevers in de inzet van flex-werkers (zoals uitzendkrachten, oproepkrachten en werknemers met een tijdelijk contract) gepaard zou gaan met meer zekerheid voor hen die op deze basis werkzaam zijn. Uit een eerste evaluatie in 2002 bleek dat de Flexwet de ruimte voor het gebruik van flexibele arbeid had vergroot en bijdroeg tot duidelijker contracten en meer rechtszekerheid voor flexwerkers, maar dat de bekendheid met en de naleving van de wet nog te wensen overlieten. Op verzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is nu een tweede evaluatie van de Flexwet uitgevoerd. Daarin is nagegaan hoe een aantal kernbepalingen van de Flexwet uitwerken in de praktijk en hoe, daar waar bepalingen van zogenaamd ‘driekwartdwingend recht’ ruimte daartoe laten, cao-partners met hun bevoegdheden tot het maken van nadere, van de standaardregeling afwijkende afspraken zijn omgegaan. Er wordt o.a. geconcludeerd dat de effecten van de Flexwet in een periode van laagconjunctuur met name te vinden zijn in het vergroten van de externe flexibiliteit door een toename in het gebruik van tijdelijke contracten vooral voor de sectoren metalektro, detailhandel, architecten, loonbedrijven en schoonmaak. Er zijn ook een aantal trends gesignaleerd zoals het werken op opdrachtbasis, met name in de uitzendbranche, de beveiliging, de schoonmaak, en de thuiszorg.

Veilig en Gezond Werken
Arbeidscontracten
Arbeidsovereenkomsten
Flexibele arbeidsrelaties
Tijdelijke arbeidskrachten
Uitzendarbeidskrachten
Commerciele arbeidsbemiddeling
Rechtspositie
Ontslag
Proeftijd
Introductie van personeel
Sociale verzekeringen
Sociale zekerheid

http://resolver.tudelft.nl/uuid:7ecfc951-240e-421d-bb6b-cb965c368762

275049

TNO, Hoofddorp

report